کوری بویایی (آنوسمیا): دنیای سکوت رایحه‌ها
دنیایی بدون عطر، سلامی به سکوت
چشمان خود را برای لحظه‌ای ببندید. اولین بوی خاطره‌انگیز خود را به یاد بیاورید. شاید بوی کیک خانگی مادربزرگتان باشد. شاید عطر خاک باران‌خورده در یک عصر تابستانی باشد. یا شاید رایحه عطر خاصی که شما را به یاد اولین قرار عاشقانه می‌اندازد. حس بویایی ما یک ماشین زمان قدرتمند است. این حس، خاطرات را ثبت می‌کند. احساسات را برمی‌انگیزد. و به دنیای ما عمق و غنا می‌بخشد. برای ما در وبلاگ خانه عطرسازی 135، رایحه‌ها فقط مولکول‌های شیمیایی نیستند. آن‌ها داستان‌گوهای خاموش زندگی ما هستند.
حالا تصور کنید یک روز از خواب بیدار می‌شوید. فنجان قهوه صبحگاهی خود را برمی‌دارید. اما هیچ بویی حس نمی‌کنید. نه عطر تلخ و گرم قهوه. نه بوی نان تست شده. دنیا ناگهان ساکت و بی‌روح به نظر می‌رسد. این تجربه ترسناک، واقعیت زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان است. آن‌ها با وضعیتی به نام آنوسمیا یا کوری بویایی زندگی می‌کنند. این مقاله یک سفر عمیق به دنیای آنوسمیا است. ما دلایل آن را بررسی می‌کنیم. تأثیرات عمیق آن بر زندگی را می‌شکافیم. و مهم‌تر از همه، مسیرهای امیدبخش برای درمان و بازگشت به دنیای شگفت‌انگیز رایحه‌ها را روشن می‌کنیم.
بخش اول: آنوسمیا چیست؟ فراتر از یک سرماخوردگی ساده
بسیاری از ما از دست دادن موقت بویایی را تجربه کرده‌ایم. یک سرماخوردگی شدید می‌تواند حس بویایی ما را برای چند روز مختل کند. اما آنوسمیا چیزی بسیار جدی‌تر است.
تعریف دقیق آنوسمیا
آنوسمیا به معنای از دست دادن کامل حس بویایی است. این یک ناتوانی در تشخیص هرگونه بویی است. این وضعیت با هیپوسمیا (Hyposmia) تفاوت دارد. هیپوسمیا به معنای کاهش توانایی بویایی است. فرد مبتلا به هیپوسمیا ممکن است بوهای قوی را حس کند. اما بوهای ملایم را تشخیص نمی‌دهد. همچنین باید آنوسمیا را از فانتوسمیا (Phantosmia) جدا کرد. در فانتوسمیا، فرد بوهایی را حس می‌کند که واقعاً وجود خارجی ندارند. این بوها اغلب ناخوشایند هستند. مثلاً بوی دود یا مواد شیمیایی سوخته. آنوسمیا یعنی سکوت کامل در دنیای رایحه‌ها.
سفر یک رایحه: سیستم بویایی چگونه کار می‌کند؟
برای درک آنوسمیا، ابتدا باید بدانیم بویایی چگونه کار می‌کند. این فرآیند شگفت‌انگیز در چند مرحله رخ می‌دهد.
- ورود مولکول‌ها: وقتی شما چیزی را بو می‌کنید، مولکول‌های آن ماده در هوا شناور می‌شوند. شما این مولکول‌ها را از طریق بینی خود استنشاق می‌کنید.
- برخورد با گیرنده‌ها: این مولکول‌ها به بالای حفره بینی شما سفر می‌کنند. در آنجا به ناحیه‌ای به نام اپیتلیوم بویایی می‌رسند. این ناحیه پوشیده از میلیون‌ها سلول عصبی تخصصی است. این سلول‌ها گیرنده‌های بویایی نام دارند. هر گیرنده مانند یک قفل است. هر مولکول بو نیز مانند یک کلید عمل می‌کند. وقتی کلید مناسب به قفل مناسب می‌خورد، یک سیگنال الکتریکی ایجاد می‌شود.
- انتقال به پیاز بویایی: این سیگنال‌های الکتریکی از طریق رشته‌های عصبی به ساختاری در مغز می‌روند. این ساختار پیاز بویایی (Olfactory Bulb) نام دارد. پیاز بویایی مانند یک ایستگاه مرکزی عمل می‌کند. سیگنال‌ها را مرتب و دسته‌بندی می‌کند.
- پردازش در مغز: در نهایت، پیاز بویایی این اطلاعات را به بخش‌های مختلف مغز ارسال می‌کند. این بخش‌ها شامل سیستم لیمبیک (مرکز احساسات و خاطرات) و قشر مغز (مرکز تفکر آگاهانه) هستند. به همین دلیل است که یک بو می‌تواند فوراً یک خاطره قدیمی یا یک حس قوی را زنده کند.
آنوسمیا زمانی اتفاق می‌افتد که این مسیر در یک یا چند نقطه دچار اختلال شود.
بخش دوم: چرا رایحه‌ها ناپدید می‌شوند؟ علل اصلی آنوسمیا
دلایل مختلفی می‌توانند باعث شوند سیستم بویایی از کار بیفتد. پزشکان این دلایل را به چند دسته اصلی تقسیم می‌کنند.
دسته اول: انسداد فیزیکی مسیر بو
گاهی اوقات مشکل بسیار ساده است. مولکول‌های بو نمی‌توانند به گیرنده‌های بویایی برسند. هر چیزی که مسیر بینی را مسدود کند، می‌تواند باعث آنوسمیای موقت شود.
- سرماخوردگی و آنفولانزا: این‌ها شایع‌ترین علل هستند. ویروس‌ها باعث التهاب و تورم در مخاط بینی می‌شوند. این تورم مسیر عبور هوا را مسدود می‌کند.
- سینوزیت (عفونت سینوس‌ها): عفونت سینوس‌ها نیز باعث التهاب شدید می‌شود. این وضعیت می‌تواند مزمن شود و برای مدت طولانی حس بویایی را مختل کند.
- آلرژی‌ها: واکنش‌های آلرژیک، مانند تب یونجه، می‌توانند همان اثر التهابی را داشته باشند. بدن هیستامین آزاد می‌کند. هیستامین باعث تورم و تولید مخاط اضافی می‌شود.
- پولیپ بینی: پولیپ‌ها توده‌های نرم و غیرسرطانی هستند. آن‌ها در داخل مجاری بینی یا سینوس‌ها رشد می‌کنند. پولیپ‌های بزرگ می‌توانند مسیر هوا را کاملاً مسدود کنند.
- انحراف تیغه بینی: تیغه بینی دیواره‌ای است که دو سوراخ بینی را از هم جدا می‌کند. اگر این تیغه به شدت کج باشد، می‌تواند جریان هوا را در یک طرف بینی مختل کند.
دسته دوم: آسیب به سلول‌ها یا عصب بویایی
این دسته از دلایل جدی‌تر هستند. در اینجا، مسیر فیزیکی باز است. اما سیستم تشخیص و انتقال سیگنال آسیب دیده است.
- عفونت‌های ویروسی (به‌ویژه کووید-19): برخی ویروس‌ها علاقه خاصی به سیستم عصبی دارند. ویروس کرونا (SARS-CoV-2) یک مثال برجسته است. این ویروس مستقیماً به سلول‌های پشتیبان گیرنده‌های بویایی حمله می‌کند. این حمله باعث التهاب و مرگ این سلول‌ها می‌شود. در نتیجه، گیرنده‌های بویایی عملکرد خود را از دست می‌دهند. آنوسمیای ناشی از کووید-19 می‌تواند ناگهانی و کامل باشد. خوشبختانه، در بسیاری از موارد با بازسازی سلول‌ها، حس بویایی برمی‌گردد.
- آسیب به سر: یک ضربه شدید به سر، مانند تصادف یا سقوط، می‌تواند بسیار خطرناک باشد. این ضربه می‌تواند رشته‌های عصبی ظریفی را که از اپیتلیوم بویایی به پیاز بویایی می‌روند، قطع کند. این رشته‌ها از یک صفحه استخوانی سوراخ‌دار به نام صفحه غربالی عبور می‌کنند. ضربه به سر می‌تواند این رشته‌ها را پاره کند. این نوع آسیب اغلب دائمی است.
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی: استنشاق برخی مواد شیمیایی می‌تواند به اپیتلیوم بویایی آسیب بزند. حلال‌های صنعتی، فلزات سنگین (مانند کادمیوم) و برخی آفت‌کش‌ها از این دسته‌اند. این مواد می‌توانند سلول‌های گیرنده را بسوزانند یا از بین ببرند.
- پرتودرمانی: بیمارانی که برای درمان سرطان‌های سر و گردن تحت پرتودرمانی قرار می‌گیرند، ممکن است دچار آنوسمیا شوند. تشعشعات می‌توانند به سلول‌های حساس بویایی آسیب دائمی وارد کنند.
دسته سوم: مشکلات مغزی و سیستم عصبی مرکزی
گاهی اوقات مشکل نه در بینی و نه در عصب بویایی است. مشکل در مرکز فرماندهی، یعنی مغز، قرار دارد.
- بیماری‌های نورودژنراتیو: آنوسمیا اغلب یکی از اولین علائم بیماری‌های پارکینسون و آلزایمر است. این بیماری‌ها باعث تخریب تدریجی سلول‌های مغزی می‌شوند. این تخریب شامل مناطقی است که مسئول پردازش بو هستند. گاهی اوقات آنوسمیا سال‌ها قبل از بروز علائم حرکتی پارکینسون ظاهر می‌شود.
- تومورهای مغزی: یک تومور در لوب پیشانی مغز می‌تواند به پیاز بویایی فشار بیاورد. این فشار عملکرد آن را مختل می‌کند و باعث آنوسمیا می‌شود.
- افزایش سن (Presbyosmia): همانطور که شنوایی و بینایی با افزایش سن ضعیف می‌شوند، حس بویایی نیز تحلیل می‌رود. تعداد گیرنده‌های بویایی کاهش می‌یابد. توانایی بازسازی آن‌ها نیز کم می‌شود. این یک روند طبیعی است اما می‌تواند کیفیت زندگی سالمندان را تحت تأثیر قرار دهد.
دسته چهارم: آنوسمیای مادرزادی
گروه کوچکی از افراد بدون حس بویایی به دنیا می‌آیند. این وضعیت آنوسمیای مادرزادی نامیده می‌شود. این حالت می‌تواند به تنهایی رخ دهد. یا ممکن است بخشی از یک سندرم ژنتیکی بزرگتر باشد. سندرم کالمن یک مثال از این موارد است. افراد مبتلا به این سندرم، علاوه بر آنوسمیا، دچار مشکلات هورمونی نیز هستند.
بخش سوم: تأثیر آنوسمیا بر زندگی: وقتی دنیا طعم خود را از دست می‌دهد
از دست دادن بویایی بسیار فراتر از ناتوانی در لذت بردن از عطر گل‌هاست. این وضعیت بر جنبه‌های حیاتی سلامت روان، ایمنی و لذت از زندگی تأثیر می‌گذارد.
تأثیر بر سلامت روان و احساسات
- افسردگی و اضطراب: ارتباط قوی بین بویایی و احساسات وجود دارد. از دست دادن این حس می‌تواند فرد را منزوی کند. دنیا برای او صاف و بی‌روح به نظر می‌رسد. این حس فقدان می‌تواند منجر به افسردگی بالینی شود. فرد احساس می‌کند از دیگران جدا افتاده است.
- از دست دادن خاطرات: بسیاری از خاطرات ما با بوها گره خورده‌اند. بوی کتاب‌های قدیمی، عطر غذای مورد علاقه دوران کودکی، یا بوی بدن عزیزان. فرد مبتلا به آنوسمیا این پل ارتباطی با گذشته خود را از دست می‌دهد. این می‌تواند حس غم و اندوه عمیقی ایجاد کند.
- مشکلات در روابط اجتماعی: بوی بدن نقش مهمی در روابط انسانی و صمیمیت دارد. فرد مبتلا به آنوسمیا ممکن است نگران بوی بدن خود باشد. او نمی‌تواند تشخیص دهد که آیا نیاز به دوش گرفتن دارد یا نه. این نگرانی می‌تواند باعث اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی شود.
تأثیر بر ایمنی شخصی
حس بویایی یک سیستم هشدار حیاتی است. از دست دادن آن فرد را در معرض خطرات جدی قرار می‌دهد.
- عدم تشخیص آتش‌سوزی: فرد مبتلا به آنوسمیا بوی دود را حس نمی‌کند. این موضوع او را در برابر خطر آتش‌سوزی بسیار آسیب‌پذیر می‌کند.
- عدم تشخیص نشت گاز: بوی گاز طبیعی یک هشدار فوری برای خطر است. بدون حس بویایی، این هشدار خاموش می‌شود.
- مصرف غذای فاسد: ما اغلب با بو کردن غذا از سلامت آن مطمئن می‌شویم. بوی ترشیدگی شیر یا بوی نامطبوع گوشت فاسد به ما هشدار می‌دهد. فرد مبتلا به آنوسمیا ممکن است ناخواسته غذای فاسد بخورد. این کار می‌تواند منجر به مسمومیت غذایی شدید شود.
تأثیر بر تغذیه و طعم
این یکی از بزرگترین چالش‌ها برای مبتلایان به آنوسمیا است. حدود 80% از آنچه ما به عنوان “طعم” می‌شناسیم، در واقع از طریق حس بویایی درک می‌شود. زبان ما فقط طعم‌های اصلی را تشخیص می‌دهد: شیرینی، شوری، ترشی، تلخی و اومامی. تمام جزئیات و طعم‌های پیچیده غذاها (مانند طعم توت‌فرنگی، شکلات یا رزماری) از طریق مولکول‌های بویی که از پشت گلو به بینی می‌روند، درک می‌شوند.
وقتی بویایی از بین می‌رود، غذا بی‌مزه و خسته‌کننده می‌شود. فرد دیگر از خوردن لذت نمی‌برد. این موضوع می‌تواند منجر به کاهش اشتها، کاهش وزن و سوءتغذیه شود. برخی دیگر نیز ممکن است به دنبال جبران این فقدان باشند. آن‌ها به غذاهای بسیار شور، بسیار شیرین یا بسیار تند روی می‌آورند. این کار می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی مانند فشار خون بالا یا دیابت شود. برای یک عاشق عطر، این جنبه از آنوسمیا ویرانگر است. دنیای پیچیده و ظریف نت‌های عطری به سکوت مطلق فرو می‌رود.
بخش چهارم: چگونه بفهمیم به آنوسمیا مبتلا هستیم؟ فرآیند تشخیص
اگر فکر می‌کنید حس بویایی خود را از دست داده‌اید، نباید آن را نادیده بگیرید. مراجعه به پزشک، به‌ویژه یک متخصص گوش، حلق و بینی (ENT)، اولین قدم مهم است.
فرآیند تشخیص معمولاً شامل مراحل زیر است:
- شرح حال پزشکی: پزشک سؤالات مفصلی از شما خواهد پرسید. چه زمانی متوجه از دست دادن بویایی شدید؟ آیا ناگهانی بود یا تدریجی؟ آیا اخیراً بیمار شده‌اید یا به سرتان ضربه خورده است؟ آیا داروی خاصی مصرف می‌کنید؟ آیا به بیماری دیگری مبتلا هستید؟ این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا علل احتمالی را محدود کند.
- معاینه فیزیکی: پزشک داخل بینی شما را با دقت معاینه می‌کند. او به دنبال علائم انسداد فیزیکی مانند پولیپ، تورم یا انحراف تیغه بینی می‌گردد.
- آزمون‌های بویایی: برای تأیید آنوسمیا و سنجش شدت آن، پزشک از آزمون‌های استاندارد بویایی استفاده می‌کند. یکی از معروف‌ترین آزمون‌ها، تست شناسایی بویایی دانشگاه پنسیلوانیا (UPSIT) است. این تست شامل کتابچه‌هایی با پنل‌های “خراش و بو” است. شما باید هر پنل را بخراشید و بوی آن را از بین چند گزینه تشخیص دهید. آزمون‌های دیگر ممکن است شامل تشخیص غلظت‌های مختلف یک بو باشند.
- تصویربرداری: اگر پزشک به یک مشکل ساختاری یا عصبی مشکوک باشد، ممکن است تصویربرداری را تجویز کند.
- سی تی اسکن (CT Scan): این روش تصاویر دقیقی از سینوس‌ها و ساختارهای استخوانی بینی ارائه می‌دهد. سی تی اسکن برای تشخیص سینوزیت مزمن، پولیپ یا شکستگی‌ها عالی است.
- ام آر آی (MRI): این روش تصاویر دقیقی از بافت‌های نرم مغز ارائه می‌دهد. ام آر آی برای بررسی پیاز بویایی و تشخیص تومورها یا علائم بیماری‌های نورودژنراتیو بسیار مفید است.
تشخیص دقیق علت آنوسمیا، کلید یافتن بهترین روش درمانی است.
بخش پنجم: بازگشت به دنیای رایحه‌ها: روش‌های درمان آنوسمیا
خبر خوب این است که بسیاری از موارد آنوسمیا قابل درمان هستند. روش درمان مستقیماً به علت زمینه‌ای بستگی دارد.
درمان بر اساس علت
- درمان عفونت‌ها و آلرژی‌ها: اگر علت آنوسمیا یک عفونت باکتریایی سینوس باشد، پزشک آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. برای آلرژی‌ها، اسپری‌های استروئیدی بینی، آنتی‌هیستامین‌ها و پرهیز از مواد حساسیت‌زا می‌توانند التهاب را کاهش دهند. با کاهش تورم، مسیر بو باز می‌شود و حس بویایی برمی‌گردد.
- جراحی: اگر پولیپ‌های بینی یا انحراف شدید تیغه بینی علت مشکل باشند، جراحی می‌تواند راه‌حل باشد. جراح پولیپ‌ها را برمی‌دارد یا تیغه بینی را صاف می‌کند. این کار مسیر عبور هوا را باز می‌کند و به مولکول‌های بو اجازه می‌دهد به گیرنده‌ها برسند.
- قطع داروهای مشکل‌ساز: اگر مشخص شود که یک دارو باعث آنوسمیا شده است، پزشک ممکن است آن را با داروی دیگری جایگزین کند. هرگز داروی خود را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید.
آموزش بویایی (Olfactory Training): فیزیوتراپی برای بینی
این یکی از هیجان‌انگیزترین و در دسترس‌ترین روش‌های درمانی است. آموزش بویایی به‌ویژه برای آنوسمیای ناشی از ویروس‌ها (مانند کووید-19) یا آسیب‌های خفیف به سر مؤثر است. این روش بر پایه پدیده‌ای به نام نوروپلاستیسیته (Neuroplasticity) استوار است. مغز ما توانایی شگفت‌انگیزی برای بازسازی و ایجاد مسیرهای عصبی جدید دارد. آموزش بویایی این فرآیند را تحریک می‌کند.
چگونه آموزش بویایی را انجام دهیم؟
- انتخاب رایحه‌ها: چهار رایحه قوی و مشخص از دسته‌های مختلف بویایی انتخاب کنید. مجموعه کلاسیک شامل موارد زیر است:
- گلی: رز (Rose)
- میوه‌ای: لیمو (Lemon)
- ادویه‌ای: میخک (Clove)
- صمغی/چوبی: اکالیپتوس (Eucalyptus)
- شما می‌توانید از اسانس‌های خالص (Essential Oils) برای این کار استفاده کنید.
- برنامه منظم: این تمرین را دو بار در روز (صبح و شب) انجام دهید.
- روش تمرین: برای هر رایحه، به آرامی و عمیق به مدت 20 تا 30 ثانیه بو بکشید. در حین بو کشیدن، به شدت روی خاطره آن بو تمرکز کنید. سعی کنید در ذهن خود تصویر لیمو یا گل رز را مجسم کنید. به مغز خود کمک کنید تا ارتباط بین نام، تصویر و حس بو را دوباره برقرار کند.
- استمرار: این تمرین را برای چندین ماه ادامه دهید. صبر و استمرار کلید موفقیت است. ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد تا اولین نشانه‌های بهبودی را ببینید. اما بسیاری از افراد نتایج فوق‌العاده‌ای از این روش گرفته‌اند.
آموزش بویایی مانند فیزیوتراپی برای سیستم بویایی است. این روش به سلول‌های عصبی آسیب‌دیده کمک می‌کند تا بازسازی شوند. همچنین مغز را تشویق می‌کند تا از مسیرهای عصبی باقی‌مانده به شکل بهینه‌تری استفاده کند.
درمان‌های نوین و تحقیقات آینده
پزشکان و محققان به طور مداوم در حال بررسی روش‌های جدیدی برای درمان آنوسمیا هستند.
- فاکتورهای رشد عصبی: تحقیقاتی در حال انجام است تا ببینند آیا استفاده از فاکتورهای رشد عصبی می‌تواند به بازسازی عصب بویایی کمک کند یا خیر.
- سلول‌های بنیادی: استفاده از سلول‌های بنیادی برای جایگزینی سلول‌های گیرنده بویایی آسیب‌دیده یک حوزه تحقیقاتی بسیار امیدوارکننده است. اما این روش هنوز در مراحل اولیه قرار دارد.
- تحریک الکتریکی: برخی مطالعات در حال بررسی این موضوع هستند که آیا تحریک الکتریکی مستقیم پیاز بویایی می‌تواند عملکرد آن را بهبود بخشد یا خیر.
بخش ششم: پیشگیری بهتر از درمان: آیا می‌توان از آنوسمیا جلوگیری کرد؟
همیشه نمی‌توان از آنوسمیا جلوگیری کرد. حوادث و بیماری‌های ژنتیکی خارج از کنترل ما هستند. اما با رعایت چند نکته ساده، می‌توانیم خطر ابتلا به انواع شایع آنوسمیا را کاهش دهیم.
- از سر خود محافظت کنید: هنگام دوچرخه‌سواری، موتورسواری یا ورزش‌های پربرخورد، همیشه از کلاه ایمنی استفاده کنید. آسیب به سر یکی از علل اصلی آنوسمیای دائمی است.
- سیگار نکشید: سیگار کشیدن به مخاط بینی آسیب می‌رساند و حس بویایی را به شدت تضعیف می‌کند. ترک سیگار می‌تواند به بهبود حس بویایی کمک کند.
- بهداشت را رعایت کنید: شستن مرتب دست‌ها به جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی، آنفولانزا و سایر عفونت‌های ویروسی کمک می‌کند. این عفونت‌ها از علل شایع آنوسمیای موقت هستند.
- آلرژی‌های خود را مدیریت کنید: اگر آلرژی دارید، با پزشک خود برای کنترل آن همکاری کنید. کنترل آلرژی از التهاب مزمن بینی جلوگیری می‌کند.
- از مواد شیمیایی قوی دوری کنید: هنگام کار با حلال‌ها، آفت‌کش‌ها یا سایر مواد شیمیایی قوی، از ماسک مناسب استفاده کنید. تهویه مناسب محیط کار نیز بسیار مهم است.
نتیجه‌گیری: عطری به نام امید
آنوسمیا یک وضعیت دشوار و منزوی‌کننده است. این بیماری دنیای رنگارنگ و پر از رایحه ما را به یک تصویر سیاه و سفید و بی‌صدا تبدیل می‌کند. همانطور که در 1خانه عطرسازی 135 می‌دانیم، از دست دادن بویایی فقط از دست دادن یک حس نیست. بلکه از دست دادن بخشی از هویت، خاطرات و لذت‌های عمیق زندگی است.
اما این پایان داستان نیست. علم پزشکی درک ما از سیستم بویایی را افزایش داده است. روش‌های درمانی مؤثری برای بسیاری از انواع آنوسمیا وجود دارد. از درمان‌های ساده برای عفونت‌ها گرفته تا جراحی‌های پیشرفته و آموزش بویایی. آموزش بویایی به ما نشان می‌دهد که با صبر و تمرین، می‌توانیم به مغز خود برای بازسازی کمک کنیم. این یک پیام قدرتمند امید است.
اگر شما یا یکی از عزیزانتان با آنوسمیا دست و پنجه نرم می‌کنید، تنها نیستید. به دنبال کمک پزشکی بروید. گزینه‌های درمانی را بررسی کنید. و مهم‌تر از همه، امید خود را از دست ندهید. برای همه ما که عاشق دنیای عطرها هستیم، این سفر یک یادآوری مهم است. حس بویایی یک هدیه گران‌بهاست. بیایید امروز لحظه‌ای مکث کنیم. یک نفس عمیق بکشیم. و از رایحه‌های کوچک و بزرگی که زندگی ما را زیبا می‌کنند، قدردانی کنیم. عطر قهوه، بوی چمن خیس، و یا رایحه عطر مورد علاقه‌تان. هر کدام از این‌ها نت‌های موسیقی در سمفونی زندگی ما هستند. بیایید با تمام وجود به این سمفونی گوش دهیم.
